Żółwie słoniowe, gatunek jednego z największych żółwi na świecie

   Te długowieczne zwierzęta żyją na wyspach Galapagos. Na każdej z wysp żyje inny podgatunek, który różni się od pozostałych kształtem i rozmiarami pancerza. Posłużyły one Darwinowi do opracowania teorii ewolucji. Wynika z tego, że dawno, przed tysiącami lat jakiś egzemplarz żółwia został przyniesiony na te wyspy z prądem morskim, może to była para żółwi, albo zapłodniona samica. Nie miały one naturalnych wrogów, a nawet bardzo korzystne warunki do rozwoju i dzięki temu zdołały osiągnąć wielkie rozmiary. Rozproszyły się na poszczególnych wyspach i każdy z nich poszedł swoją drogą ewolucji. Dzięki temu rezultat jest taki, że żółwie z każdej wyspy różnią się między sobą.

Osiągają one imponujące rozmiary. Największy znaleziony osobnik mierzył 3 metry i miał wagę ok. 1.000 kg. Za duże uważa się jednostki mające powyżej 1 metra i wagę 200 kg.

Najstarszy udokumentowany przypadek długowieczności tego zwierzęcia to osobnik nazywający się Tu'i Malila. W roku 1777 został podarowany przez kapitana J. Cooka, królowi Tonga. Umarł dopiero w 1965 roku. Przypuszcza się, że niektóre osobniki dożywały nawet wieku 300 lat.

Żółwie te rozmnożyły się i dopóki nie przybył tam człowiek, miały się zupełnie dobrze. Potem zaczęto urządzać na nie polowania. Mięso ich było bardzo smaczne, więc marynarze wyławiali je, zabierając na statki i traktując jako "żywe konserwy". W XVIII wieku zabierano ich po kilkaset na jeden statek. Dużo więcej zabijano, aby uzyskać olej żółwiowy. Sugeruje się, że uśmiercono w ten sposób ok. 100.000 żółwi. Polowania te sprawiły, że 5 podgatunków jest już wymarłych, a teraz na wyspach żyje ich ok. 14.000 sztuk. Są one objęte ścisłą ochroną, lecz mimo tego, od 1990 roku kłusownicy zabili 120 żółwi słoniowych. 

Powyżej zamieszczamy fotografie tych dostojnych, długowiecznych stworzeń.

Z.W.