Makaronezja

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

     Tak o wyspach szczęśliwych pisał w swoim wierszu "Prośba o wyspy szczęśliwe" nasz wspaniały poeta, Konstanty Ilefons Gałczyński. Oczywiście miał na myśli takie miejsce, z innej rzeczywistości, wolnej od trosk wszelakich i problemów, wymarzonej i ponadczasowej, a nie konkretnie jakieś tam wyspy.

     Teraz wiemy, że wyspy takie istnieją naprawdę i wszyscy mogą sobie tam polecieć samolotem, albo wybrać się statkiem. Mało tego, wielu z nas już tam było. Inna ich nazwa to Makaronezja. Nie pochodzi wcale od makaronu, w sensie potrawy, a z języka greckiego Μακάροι Νήσοι (Makároi Nēsoi), czyli Wyspy Szczęśliwe.

     Makaronezja to grupa wysp pochodzenia wulkanicznego, znajdujących się u wybrzeży zachodniej Europy i północno-zachodniej Afryki. A są to: Wyspy Kanaryjskie (Hiszpania), Azory (Portugalia), Madera (Portugalia), Wyspy Zielonego Przylądka, Wyspy Selvagens (Portugalia).

     Nie trzeba nawet paszportu, aby się tam dostać. Ale cóż, nawet z najbardziej szczęśliwych wysp, kiedyś trzeba powrócić do rzeczywistości.

Z.W.