Kraska zwyczajna, ptak o bardzo kolorowym upierzeniu, z przewagą koloru niebieskiego lub niebiesko-zielonego

     Znajduje się na Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych, jest na liście Konwencji Berneńskiej i Bońskiej, a Dyrektywa Ptasia uznaje ją za gatunek szczególnej troski. Kraska zwyczajna, kiedyś w Polsce dość rozpowszechniona, dzisiaj ich ilość nie przekracza 100 par, a w Europie Środkowej 1000 par.

    Kraska jest ptakiem o bardzo kolorowym upierzeniu, z przewagą koloru niebieskiego lub niebiesko-zielonego.

Długość ciała kraski to, ok. 32 cm, a rozpiętość skrzydeł 70 cm. Jest ptakiem zimującym na południu Afryki i nad Zatoką Gwinejską, gdzie  przebywa od września do kwietnia. Jeśli chodzi o gniazdowanie to jest typowym dziuplakiem. Zamieszkuje dziuple po dzięciołach: czarnym lub zielonym, lub ostatnio w specjalnie budowanych budkach. Jeśli nie są zajęte, powracają co rok do tych samych miejsc.

     Do menu tych ptaków należą: chrząszcze, pasikoniki, rzadziej dżdżownice i pająki, żaby, nornice i inne drobne zwierzątka. Na jesieni nie gardzą również owocami. 

     Nie jest ptakiem płochliwym, często przebywa w otoczeniu człowieka. Z daleka widać jej niebieskawe upierzenie i słychać szorstkie "rak". Jest wielkości kawki lub sójki. Podczas tokowania głos samca można pomylić z krakaniem wrony siwej, bo wydaje donośne "krrrrak".

     Wypatrujmy, może zobaczymy tego pięknego ptaka, a największe szanse na to występują we Wschodniej Polsce.

Z.W.