Urloplandia

Twoje źródło informacji o ciekawych atrakcjach i wygodnych noclegach w Polsce.

Kość słoniowa

     Z kości słoniowej na przestrzeni wieków wykonano wiele dzieł sztuki. Już w starożytności używana ona była do wytwarzania ozdób i przedmiotów użytkowych, np. grzebienie. Potem wykonywano z niej figurki, rzeźby, wykorzystywano do inkrustacji i jako podłoże pod malowane miniatury, a nawet sporządzano ozdobne meble. 

     Kość słoniowa osiągnęła dużą cenę na rynku. Niestety, chciwość ludzka spowodowała, że dla jej uzyskania zaczęto zabijać słonie. Ich populacja zaczęła gwałtownie maleć. Aby zapobiec grabieżom, oraz zabijaniu słoni i nosorożców wprowadzono konwencję CITES, zgodnie z którą zabroniony jest handel i przewożenie przez granicę kości słoniowej i wyrobów z kości słoniowej pochodzącej od zwierząt zagrożonych wyginięciem. Za powyższe przestępstwo grożą wysokie kary.

     Kość słoniowa pochodzi nie tylko od słoni i mamutów. Są to również kły morsa i hipopotama, zęby kaszalota, siekacze narwala i dzikiej świni. Jej skład chemiczny to fosforan wapnia (hydroksyapatyt), który jest składnikiem kości i zębów. W zależności od twardości spotykamy kość w odmianie miękkiej (nieprzezroczystej, o mlecznej barwie) i w odmianie twardej (mało przejrzystej, początkowo żółtawej, czerwonawej lub zielonkawej, żółknącej pod wpływem powietrza).

     Stosuje się też sztucznie wyprodukowaną kość słoniową, która ma tę zaletę, że nie zagraża populacjom ginących zwierząt, jest tańsza i można z niej sporządzać dokładnie takie same przedmioty co z naturalnej.

     Poniżej zamieszczamy zdjęcia wyrobów z kości słoniowej z różnych epok, ale i też surowiec pozyskany z rabunku, który jest następnie niszczony.

Z.W.

zarekwirowana kość słoniowa
Wenus z Brassempouy  licząca 25.000 lat
zarekwirowana kość słoniowa
niszczenie nielegalnie uzyskanej kości słoniowej
wyrób ze sztucznej kości słoniowej
Ładuję stronę