Guatavita

     Jezioro Guatavita położone jest w Kolumbii, w odległości 50 kilometrów na północny wschód od Bogoty, na wysokości 2.668 m n.p.m. Usytuowane jest w kraterze meteorytu. Dla tubylczych plemion Czibcza jest świętym miejscem, a nad jego brzegiem od wieków odprawiane są ceremonie religijne.

     Niby jezioro jak jezioro, ale jest ono związane z niezwykłą legendą, która od wieków podniecała zmysły wielu ludzi. Jest to legenda El Dorado, czyli krainy pełnej złota. Skąd akurat właśnie nad tym jeziorem narodziła się ta legenda? Niektóre wydarzenia sprawiły, że część tej legendy okazała się prawdą.

     Słowo El Dorado pochodzi od skróconego hiszpańskiego określenia "el hombre dorado", czyli "człowiek olśniony złotem". Zamieszkujący te tereny indianie Czibcza opowiadają legendę, według której wiele, wiele lat temu nad jeziorem żył sobie kacyk z tego plemienia ze swoją żoną o imieniu La Cacica de Guatavita. Żona nie była wierna swojemu mężowi i zakochała się w jednym z wojowników. Kiedy kacyk dowiedział się o tym wiarołomstwie nakazał zabić wojownika, a jego wnętrzności podać żonie w czasie przygotowanego bankietu. La Cacica de Guatavita nie mogła znieść swojej hańby i śmierci ukochanego, więc wraz ze swoją małą córeczką rzuciła się do jeziora. Po tej tragedii zazdrosny mąż wybaczył żonie zdradę i postanowił uczcić jej pamięć, ofiarując lagunie złoto, szmaragdy i modlitwy. Topielica stała się boginią jeziora i za pomocą  drogocennych darów wrzucanych do laguny proszono ją o sprawowanie pieczy nad narodem.

     Od tej pory każdy z nowych kacyków obejmujących władzę był na początku zamykany w jaskini bez kobiet, soli i pieprzu. Następnie już jako bogu, pokrywano mu ciało złotym pyłem i umieszczano na tratwie wraz ze złotem i szmaragdami. Kiedy tratwa znajdowała się na środku jeziora, kacyk wrzucał do wody wszystkie te kosztowności.

     Nie wiadomo ile w tej legendzie było prawdy. Nie wiadomo też ile razy na przestrzeni lat dokonywano podobnych ceremonii. Wiadomo natomiast, że przybyli hiszpańscy konkwistadorzy słysząc legendę, postanowili na wszelki wypadek sprawdzić dno jeziora. Z początku poszukiwania nie przynosiły rezultatów. Dopiero w roku 1562 znaleziono na dnie szmaragd wielkości kurzego jaja, złote berło i napierśnik. W roku 1932 wydobyto z jeziora złotą rybę, maski pośmiertne i rytualne narzędzia.

     W roku 1965 rząd Kolumbii uznał jezioro za skarb narodowy i zakazał dalszych eksploracji. Tak oto legenda, która okazała się w jakimś procencie prawdą, sprawiła, że jezioro Guatavita stało się znanym i rozpalającym wyobraźnię miejscem.

     Poniżej zamieszczamy zdjęcia jeziora, "człowieka olśnionego złotem" i rycinę obrazującą ceremonię pokrywania złotem ciała nowego kacyka.

Z.W.