Twoje źródło informacji o ciekawych atrakcjach i wygodnych noclegach w Polsce.
Jak powstają góry lodowe? Mówi się, że cieli się lodowiec, odpadają od niego duże bryły lodu, które następnie osiadają na podłożu, lub spadają do morza i jako lżejsze od wody pływają po powierzchni. Jak wielka musi być taka bryła lodu, żeby zasługiwać na miano góry lodowej? Światowa Organizacja Meteorologiczna wyraźnie określa jej wymiary. Musi mieć co najmniej 300 m kw. powierzchni, a nad powierzchnię wody wystawać ponad 5 metrów. Mniejsze odłamy lodu nie są górami, tylko growlerami.
Góry lodowe pod względem kształtu dzielimy na stołowe i niestołowe. Stołowe, wiadomo: płaskie jak stół. A te niestołowe mają nieraz fantazyjne kształty, a powstają najczęściej z powodu wywrócenia się góry lodowej, tak, że częściowo roztopiony spód tworzy potem jej czubek.
Największe powierzchniowo góry lodowe powyżej 500 km2 to wyspy lodowe. Jedna z nich miała powierzchnię 27 km x 122 km (3.100 km2). W 1958 roku w Zatoce Baffina góra lodowa miała wysokość 168 metrów n.p.m.
Góry lodowe oczywiście roztapiają się, rozpadają i w wyniku tego zanikają. Topnienie części podwodnej polega na przekazywaniu ciepła z wody do lodu, w mniejszym stopniu jest to spowodowane oddziaływaniem słonej, morskiej wody. Część nawodna natomiast roztapia się dzięki insolacji słońca i warunków atmosferycznych takich jak mgła, temperatura powietrza i inne. Dużą rolę ma również falowanie wody, które doprowadza do przemęczenia materiału i w wyniku tego do pękania lodu. Do szczelin lodowych spływa woda z roztapiającej się góry lodowej, W czasie mrozu zamarza ona i rozsadza struktury lodowe.
Góry lodowe występują w morzach Antarktydy, w wodach arktycznych i subarktycznych oraz w jeziorach zasilanych przez lodowce.
Góry lodowe są bardzo niebezpieczne dla żeglugi. W nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku jedna z gór przyczyniła się do katastrofy i zatonięcia transatlantyka "Titanic".
Powyższe zdjęcia pokazują groźne piękno tych majestatycznych obiektów.
Z.W.
