Czerwiec, szósty miesiąc w roku

 Czerwiec jest szóstym z kolei w roku kalendarzowym. Kończy się wiosna (na półkuli północnej), a zaczyna się lato. Dni w czerwcu są najdłuższe, a noce najkrótsze.

     Nazwa miesiąca wywodzi się od czerwa. Jeszcze do końca XVI wieku w miesiącu tym trwały żniwa czerwiowe. Całe wsie brały w nich udział. Polegały one na zbieraniu roślinki, która nazywa się czerwiec trwały. Do jej korzeni przyczepiony był owad, czerwiec polski (Porphyrophora polonica), z którego następnie produkowany był barwnik w kolorze czerwonym.

     Żyjący w latach: 1799 - 1890 słynny polski przyrodnik, Antoni Waga tak pisał o tym owadzie, podkreślając jednocześnie powiązania słowotwórcze: „Owad ten nie jest żadnym postrzeżeniem nowym, znany był od niepamiętnych czasów mianowicie naszym przodkom, którzy kolor przez niego nadawany od jego nazwiska czerwonym nazwali. Przedtem bowiem kolor ten nazywał się krasnym, co następnie znaczenia piękny nabyło. Wyraz czerw znaczył w ogólności robaki i to, co późniejszym wyrazem owad, owady nazwaliśmy. […] Zrazu ogólne nazwisko owada stało się następnie szczególnym używanego na farbę”.

     W czerwcu zaczyna się sezon na truskawki, a młodzież najbardziej cieszy koniec roku szkolnego i zaczynające się wakacje.

     Przysłowia polskie związane z czerwcem:

Przed świętym Janem najdłuższy dzień panem.
Czerwiec mokry po zimnym maju, chłopom w jesieni będzie jak w raju.
Czerwiec się czerwieni-będzie dość w kieszeni.
Po świętym Pawle i Pietrze muchy tłuste jak wieprze.
Gdy w czerwcu często pada to w lipcu upały nie lada.
Czerwiec daje dni gorące, kosa brzęczy już na łące.
W czerwcu grusze kwiat zrzucają, czereśnie się zapalają.
Czerwiec, gdy zagrzmi, gdzie zorze zachodzą, ryby się obficie zrodzą.
Z.W.