Albedo

     Albedo to po łacinie białość. Jest to ilość światła odbitego, w stosunku do padającego na daną powierzchnię. Ideałem byłaby wartość 1,0 - powierzchnia musiałaby wówczas odbijać taką samą ilość światła, które na nią pada. Oczywiście fizycznie jest to niemożliwe, ale matematycznie jak najbardziej.

     W astronomii, albedo jest to wartość światła odbijanego od planet i innych obiektów kosmicznych. Planety Układu Słonecznego posiadają albedo od 0,142 (Merkury) do 0,67 (Wenus). Największą wartość albedo w Układzie Słonecznym posiada Enceladus - księżyc Saturna, która jest bliska ideału i wynosi 0,99. Powiecie, że świeci jak lustro. I tak jest w rzeczywistości.

     Jakie natomiast albedo posiada Ziemia? Przyjmuje się, że jest to wartość 0,367, chociaż nie jest wielkością stałą i jednakową, a uśrednioną. Odbijalność promieniowania słonecznego zależy od wielu czynników. Jest to rodzaj podłoża, intensywność i rodzaj chmur, obecność pokrywy śnieżnej, czy nawet rodzaj roślinności. Istotnym jest również kąt padania promieni słonecznych.

     Nasz satelita - Księżyc, który wydaje się nam rozświetlać cienie nocy posiada albedo 0,17 i to w najjaśniejszych miejscach. Z tych porównań widać jak na dłoni, że Ziemia w kosmosie świeci o wiele jaśniej niż Księżyc, ale mogą to ocenić tylko nasi kosmonauci, albo istoty z innych, niepoznanych jeszcze przez nas Światów.

Z.W.